Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ(ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑ




Ο Άγιος Νικόλαος, ένα μικροσκοπικό νησί, 3 χλμ πριν την είσοδο της Λευκάδας (φαίνεται από το δρόμο), ήταν το ησυχαστήριο του οικουμενικού Λευκαδίτη  ποιητή Αγγελου Σικελιανού. Πάνω στο νησάκι βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Την προχριστιανική εποχή, στη θέση της εκκλησίας υπήρχε το ιερό της Αινειάδος Αφροδίτης.Εκεί βρισκόταν, από την εποχή των Κορινθίων μέχρι την  Αγγλοκρατία, το εξωτερικό λιμάνι της Λευκάδας και στο νησί μάλλον λειτουργούσε λοιμοκαθαρτήριο.  Με βάση τη Ρωμαϊκή Αρχαιολογία και την Αινειάδα, το ταξίδι του Αινεία προς τη Δύση ξεκίνησε με την άφιξή του στην Παλλήνη της Χαλκιδικής, νότια ακριβώς από την πόλη Αίνεια, και ολοκληρώνεται στο Δρέπανον στης Σικελίας (το σημερινό Τράπανι).Στην πορεία προς την Ιταλία, ο Αινείας με τους Τρώες του ξεχειμώνιασαν στη Ζάκυνθο, όπου αφιέρωσαν αγώνες κυρίως δρόμου εφήβων στο νεοσύστατο ναό της Αφροδίτης. Στην Αφροδίτη και τον Αινείαν αφιερώθηκαν ξόανα. Συνέχισαν στη Λευκάδα, όπου αφιέρωσαν ναό στην Αφροδίτη Αινειάδα.( σς νομίσματα της Λευκάδας φέρουν στον εμπροσθότυπο εικόνα του Αινεία και στον οπισθότυπο 2 σκουφιά των Διοσκούρων.) Η  παράδοση θέλει να στάθμευσε εκεί το πλοίο που μετέφερε τα λείψανα του Αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας στο Μπάρι της Ν. Ιταλίας κατά το έτος 1087.Για να φθάσεις δια θαλάσσης στο νησάκι μοναχά δυο διαβάσεις υπάρχουν, το μικρό και το μεγάλο Διαβασίδι, το Ντούσμαν  ( δουσμάνι), που πρέπει να τις ξέρεις καλά, για να διαβείς, όπως εκανε ο αείμηστος  πατέρας μου Πάνος Γεωργάκης (Λαμπούρης) που ψάρευε συχνά στην περιοχή.Το νησάκι πάντως μετά το θάνατο του  Σπύρου  Γκανάρα, που είχε  τοποθετήσει  μέτρα προστασίας, κινδυνεύει  από τη μανία των κυμμάτων.
Για τη ζωή του μεγάλου Λευκαδίτη ποιητή και της Εύας στο νησάκι, έγραψε ο Τ. Μαμαλούκας το 1951 (έτος που πέθανε ο Σικελιανός) στην τοπική εφημερίδα «Λευκάς».
«Ο Σικελιανός με τη γυναίκα του ζούσαν χειμώνα καλοκαίρι σε μια σκηνή μια ζωή ροβινσώνων. Μια ανιψιά του Σικελιανού, μια υπηρέτρια, 3-4 ψαράδες - ιπποκόμοι και ένας μαύρος ήταν η συντροφιά και το προσωπικό τους. Ψάρεμα με τα δύο μονόξυλα, κυνήγι στην απέναντι Ακαρνανία και έφιπποι περίπατοι πάλι στην Ακαρνανία με τα δυο ταχύτατα Σέρβικα άλογά τους. Η Εύα δεινή αμαζόνα, αληθινή της εποχής εκείνης αμαζόνα με τη χλαμύδα της που κυμάτιζε στον αέρα. Γιατί η Εύα ζούσε σαν αρχαία Ελληνίδα και έτσι ντυνότανε. Χλαμύδα που κρατούσε μια πόρπη στη μέση, σανδάλια και τα πλούσια κόκκινα μαλλιά της συγκρατούσε μια ταινία με μαιάνδρους. Ο κόσμος τους αγαπούσε και τους σέβονταν, μα όταν περνούσε η Εύα η περιέργεια κατανικούσε το σεβασμό και τρέχανε όλοι να την δουν. Τρεχάτε η «ζόρκα» (γυμνή).

Ο Σικελιανός έζησε τα καλύτερά του χρόνια στο ερημικό αυτό νησάκι. Ξαπλωμένος πολλές φορές μέσα στη ρηχή θάλασσα, και με τα χέρια ακουμπισμένα στη ξηρά, σ’ ένα σανίδι-πινακίδα έγραφε τα ποιήματά του. Τις βροχερές μέρες και τα’ ατελείωτα βράδια του χειμώνα στη σκηνή του κλεισμένος με την Εύα, διάβαζε και έγραφε πάντα. Εκεί στον Άϊ-Νικόλα γεννήθηκε και το μοναδικό τους παιδί. Ο Γλαύκος. Ολίγων μηνών, πριν μάθει να περπατά, έμαθε κολύμπι. Γι’ αυτό δεν το δυσκόλεψαν ποτέ τα ρούχα του γιατί ήταν πάντα ολόγυμνο. Μια μικρά αποικία ερημιτών ζούσε τη ξεχωριστή ζωή της. Βασιλιάς στο μικρό του βασίλειο, ο Σικελιανός, δε δέχθηκε ποτέ επισκέψεις, εκτός από ελάχιστους συγγενείς του και ζούσε με τις ιδέες του, την αγάπη της Εύας και τη λατρεία του προσωπικού του, που σαγήνευε με την καλοσύνη της ψυχής του και υποχρέωνε με τη γενναιοδωρία του. Μα ήτο και καμιά φορά και ….τιμωρός. Η ανιψιά του για κάποια απειθαρχία της τιμωρήθηκε σκληρά. Κοπέλα 17 χρονών με μια κατάμαυρη πλούσια κόμη που της άρεσε να ανεμίζει σαν χαίτη. Ένα μεσημέρι που κοιμόταν αληθινά ναρκωμένη στου καλοκαιριού τη λάβα, ο ποιητής της έκοψε τα άφθονα μαλλιά της. Η Σάσα ξύπνησε και κατά τη συνήθεια της θέλησε ν’ ανεμίσει τα όμορφα μαλλιά της. Μα το κεφάλι κινήθηκε γυμνό! Ύστερα από έξι μήνες, όταν μεγάλωσαν πάλι τα μαλλιά της, η τιμωρημένη έφευγε για Αλεξάνδρεια».
FOTO N.DANILIDIS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοφιλείς αναρτήσεις